Gelos (Risa)

Ελλάσονες Θεοί – Dioses menores

 

F

Ο Γέλως

 

Κατά την Ελληνική μυθολογία δευτερεύουσα θεότητα των αρχαίων Ελλήνων, προσωποποίηση του γέλιου.

 

Según la mitología griega, era una divinidad secundaria de los antiguos griegos, representación humana de la risa.

 

Ο Γέλως τιμόταν ιδίως στην αρχαία Σπάρτη όπου πρώτος ο Λυκούργος είχε στήσει άγαλμα του Γέλωτα στη πόλη των Αινιάνων Υπάτων της Θεσσαλίας, όπου και είχε ιδρυθεί "ιερό" αυτού και τελούνταν κατ΄ έτος αγώνες προς τιμή του.

 

Gelo (risa) era honrada especialmente en la antigua Esparta, donde primero Licurgo había montado una estatua de Gelo en la ciudad de los Cónsules Enianos de Tesalia, en que se había fundado un tempo de él (Gelo) y se celebraban anualmente juegos en su honor.

 

Σε ορισμένες παραστάσεις ο Γέλως απεικονίζεται ως μέλος του θιάσου του Διονύσου ενώ σε άλλες μαζί με τον Πόθο και την Ηδονή ως ανθρωπόμορφα θεία δώρα της Αφροδίτης προς τους ανθρώπους.

 

En determinadas presentaciones, Gelo se representa como miembro del teatro de Dionisio, mientras en otras, junto a Poto (ansía, lujuria, anhelo) y Hidone (placer), como una divinidad antropomorfa, un regalo de Afrodita para los seres humanos.

Anuncio publicitario